به امید دیدار

نه نمیتوانم فراموشت کنم زخم‌های من بی حضور تو ! از تسکین سر باز می‌زنند تو . تک صورتی ازلی بر رخسار تمام پیامبرانی باد تشنه تابستانی که گندم زاران رسیده در قدوم تو خم میشوند نه نمیتوانم نمیخواهم فراموشت کنم. واین آخرین نوشته ام‌دراینجا هست دیگر مکتوب ثبت میکنم نوشته هایم را تاوقتی خودش بیاید منتظرتش می مانم تا وقتی زنده ام بیشتر فقط تلاش میکنم برای کسب مدارج علمی واجتماعیم این را بدون همیشه دریچه قلبم برویت باز هست منتظر هستم تا بیایی اینو بدون من همیشه منبع